Paraşüt Pilotu Olma Hikayesi (Yükseklik Korkusu İçerir)

Kendimi tanıdığımdan beri yükseklikle aram çok iyi olmadı, baş dönmeleri, titremeler ve kusacak gibi olmak bir türlü vücuduma laf geçiremiyordum.

Alanya'da yaşadığım vakitlerde Yamaç paraşütü yapan insanları gördükçe hem imreniyorum hem de tanrı uçmamızı istese kanat verirdi tarzı cümlelerle kendimi avutuyordum ta ki askerliğime kadar.

Bir gün askerdeyken sevdiğim bir arkadaşım beni aradı ve okulumuzla anlaşmalı bir paraşüt okulunun P2 (başlangıç seviye) yamaç paraşütü eğitimi vereceğini söyledi, şansıma kurs tarihi de terhis olduktan sonraki hafta, bu fırsat hayatta bir kere gelir göklerden gelen bir mesaj vardı diye yorumlayıp kursa kendimi de kaydettirdim.

Memleketim Antalya'ya ayak basar basmaz ertesi gün direkt Alanya'ya geçtim çünkü uçmak istiyordum birkaç gün sahilde yer eğitimi aldıktan sonra büyük gün gelmişti 7 solo uçus yapacaktık. Bir kumaş parçası ve biraz naylon ipten oluşan bir aletle uçurumdan atlamaktan daha keyifli ne olabilir ki ? ha bir de yükseklik korkusu ekleyin buna.

Benle ilgili bir olay varsa genelde başıma bir şeyler gelir, ama bu sefer şanslı olacağımı hissediyordum.

Harnesler giyildi, paraşütler açıldı ve take off diye bağırıldı artık tek yapmamız gereken uçuruma doğru koşmak. Uçuş öncesinde aldığım eğitimlerde bir çok kaza seneryosu inceledik, ağaca sarılma, binaya çarpma, paraşüt katlanması vs vs her şeye hazırlıklıydım, dersleri iyi dinlemiştim. Bir de atlayış yapacağımız mevki kocaman bir tarla sadece ortasında külüstür bir hurda araç ve üsütünde30 cmlik paslı demir boru var şöyle bakınca ne kadar güvenli değil mi?

4 kez güzel bir şekilde atlayış yapmıştım, kendimizi kandırmayalım bazı inişlerimde kuş gibi inmek yerine patates çuvalı gibi indiğim de oldu ama acemilik dönemi olur böyle şeyler. Asıl unutulmaz atlayışım 5. atlayış; Take off dendi ve havadayım yaklaşık 1 dakika sonra inecem ama işte bela beni bulur yukarda bahsettiğim o aracın üstündeki demiri hatırladınız mı? ha o demir artık dik değil yamuk... 5. inişimde ufak bir hesaplama hatası sonucu en düşük ihtimalli olayı gerçekleştirerek paraşüt tarihine sanırım geçebilirim benden sonra emin olun eğitim verirken arabalara ekstra dikkt diyip kulağımı çınlatıcaklar.

Her şeye rağmen yükseklik korkumun üsütne gitmek, birkaç kumaş ve ip parçasına güvenip kendini boşluğa bırakma hissi çok güzeldi, belki göklerden gelen mesaj o araba olayı ile daha fazla ilerlemem gerektiğinin işsaretidir bilemeyiz, ona ilerde bakacağım ama kolay vazgeçecek biri değilim :).

Su altı dünyasını keşfetmiştim, şimdi gökyüzündeydi, karayı ise zaten yıllardır keşfediyorum, şimdi gözümü nerelere diksem acaba...